Ձեր ընտանեկան պատմությունը կապված է ձիթապտղի ու ձիթապտղի յուղի մշակույթի հետ։ Ինչպե՞ս է այդ ժառանգությունը արտացոլվում Shaghig Restaurant-ի փիլիսոփայության և ճաշացանկի գլխավոր առանձնահատկությունների մեջ։
- Իմ մեծ պապը ծնունդով Արևմտյան Հայաստանի Խարբերդ գյուղից էր։ Ցեղասպանության տարիներին նա հասել է Սիրիա, որտեղ ամեն ինչ սկսել է զրոյից․ զբաղվել է շինարարությամբ, հետո ձեռք է բերել հողեր և տնկել ձիթենիի մեծ այգիներ։ Տարիների ընթացքում այդ այգիները դարձել են մեր ընտանեկան գործը․ մենք մշակում էինք ձիթապտուղը և շուկայում վաճառում միայն բնականextra virgin ձիթապտղի յուղը։
Փոքր տարիքից ես մեծացել եմ ձիթապտղի յուղի բնական որակի զգացողության մեջ, և դա դարձել է իմ խոհարարական մտածողության հիմքը։ Այդ պատճառով էլ Shaghig Restaurant-ում ձիթապտղի յուղն ու ընտանեկան ժառանգության արժեքները դարձան մեր ճաշացանկի և փիլիսոփայության անբաժան մաս։
Բացի ռեստորանից, դուք առաջարկում եք նաև catering ծառայություններ և առողջ սննդակարգի ծրագրեր։ Ինչպե՞ս են դրանք լրացնում Ձեր բիզնես մոդելը։
Իմ փիլիսոփայությունն առաջին իսկ օրվանից եղել է մարդկանց տալ հարմարավետություն, համ և ջերմություն։ Մեր ռեստորանում հյուրերը իրենց զգում են ինչպես տանը․ կերակուրները շատ տնական են, բայց դրանց վրա ես ավելացնում եմ իմ նորարարական մոտեցումը։
«Your events by Shaghig»–ը ստեղծեցի հենց այն մտքով, որ մարդիկ իրենց միջոցառումների ժամանակ, անկախ վայրից, հնարավորություն ունենան վայելել Shaghig-ի ճաշերը։ Գիտեմ, որ մեր ուտեստները վստահորեն կարող են գեղեցկացնել և բարձրացնել ցանկացած օրվա կամ տոնական իրադարձության արժեքը։
Իսկ «Balance by Shaghig»-ը ծնվեց իմ սննդաբանության գիտելիքների հիման վրա։ Ես համադրում եմ մարդու անհատական կարիքներին համապատասխան կալորիաները և համեղ ուտեստները՝ ապահովելով առողջ ու հավասարակշռված սնունդ։ Այս ամենը լրացնում է Shaghig-ի փիլիսոփայությունը՝ համեղ, օգտակար և հավասարակշռված կյանք։
Դուք նաև ուսանել եք Ritz-Escoffier խոհարարական դպրոցում Փարիզում։ Ինչպիսի՞ն էր այդ փորձը, և ի՞նչ նոր գաղափարներ ու մոտեցումներ բերեց Ձեր ստեղծագործական աշխատանքին։
- Փարիզի Ritz-Escoffier խոհարարական դպրոցում ուսանելը բացառիկ հնարավորություն էր ինձ համար։ Թեև կարճաժամկետ ուսուցում էր, բայց այն մեծ փոփոխություն մտցրեց իմ մտածելակերպում։ Մինչ այդ ես միշտ համով էի պատրաստում, բայց մասնագիտական խոհանոցում երբեք չէի աշխատել։
Այդ փորձը ինձ սովորեցրեց, որ յուրաքանչյուր համեղ ուտեստի հիմքում ոչ միայն ստեղծագործական մոտեցումն է, այլև՝ կարգապահություն, մաքրություն, անվտանգության կանոններ և ճշգրիտ աշխատանք։
Ֆրանսիական խոհանոցը շատ խիստ ու պահանջկոտ է, և այնտեղ սովորում ես միշտ ձգտել ճաշակի հավասարակշռությանը։ Այդ փորձը բերեցի Հայաստան, համադրեցի իմ ավանդական ուտեստների և նորարարական գաղափարների հետ, և արդյունքում մեր ճաշացանկում հայտնվեցին յուրահատուկ ուտեստներ, որոնք այսօր վայելում են մեր հյուրերը։
Ինչպիսի՞ն եք պատկերացնում Հայաստանի ռեստորանային մշակույթը առաջիկա տասնամյակում՝ հաշվի առնելով, որ վերջին տարիներին այն արդեն իսկ զգալի աճ և որակական զարգացում է ապրել։
- Վերջին տարիներին Հայաստանի ռեստորանային ոլորտը մեծ առաջընթաց է ապրել։ Շատ զբոսաշրջիկներ են գալիս, և նրանց շնորհիվ բացվել են տարբեր խոհանոցների դռները․ այսօր Երևանում կարելի է փորձել և՛ իտալական, և՛ չինական ուտեստների լավագույն տարբերակները։ Շուկան դարձել է ավելի բազմազան ու մրցակցային։
Իմ կարծիքով, առաջիկա տասնամյակում այս զարգացումը միայն կշարունակվի։ Մեզ մոտ արդեն ձևավորվել է միջավայր, որտեղ հնարավոր է համադրել հայկական ավանդական խոհանոցը՝ արևելյան ու արևմտահայկական համերի հետ, և տալ նրան նոր որակ։ Սա ոչ միայն հարստացնում է հայկական խոհարարական մշակույթը, այլև մեր ռեստորանները դարձնում է ավելի գրավիչ թե՛ տեղացիների, թե՛ օտարերկրյա հյուրերի համար։
